เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา วิสกี้นั้นเป็นเพียงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่แข็งแรง เครื่องดื่มสำหรับผู้ใหญ่ สิ่งของที่หรูหราสำหรับฉัน

แต่ตอนนี้มันกลายเป็นเพื่อนที่ฉันรัก อยากรู้จัก และอยากอยู่ด้วยตลอดไป

ฉันชอบดื่ม แต่ฉันไม่เลือกประเภท

วิสกี้นั้นเป็นเหล้าทั่วไปสำหรับฉันเสมอ และฉันมักจะดื่มโซจู เบียร์ และเมื่อถึงจุดสิ้นสุดของงานเลี้ยง มีคนชวนฉันดื่ม มันก็แค่รินลงคอ เพื่อให้จบงานเลี้ยง และก่อนนอนก็ทำให้ฉันอาเจียน มันเป็นสิ่งที่ไม่ดี

มันทำให้ฉันมีแต่ความทรงจำที่ไม่ดีมาตลอด แต่แล้วมันก็เกิดใหม่ในแบบของฉันโรยัล ซาลูท 21 ปีที่พ่อตาของฉันให้มา

วันหนึ่งที่ฉันดูทีวีที่บ้านและรู้สึกอยากดื่ม แต่ไม่อยากเมา

ฉันรินลงแก้วเล็กๆ เหมือนนักแสดงในหนังต่างประเทศ ค่อยๆ จิบ

"อืม?" "โอ้?" "นี่มันอะไรกันเนี่ย?" มันไม่ใช่วิสกีที่ฉันเคยรู้จัก

ฉันค่อยๆ ดื่ม ค่อยๆ ชิม จนหมดทั้งขวดในไม่กี่วัน และในที่สุดฉันก็รู้ถึงคุณค่าของวิสกี้นี้ และฉันก็ตื่นขึ้นมาอย่างอันตราย

ฉันรู้จักแต่โซจู ฉันโง่เขลาเกี่ยวกับวิสกี้นานมาแล้ว

ฉันดื่มวิสกีที่ผ่านมาทั้งหมดแบบดื่มหมดแก้ว ฉันเสียใจที่ส่งมันลงท้องแบบนั้น

ฉันดื่มโรยัล ซาลูท ทั้งขวด และ

ฉันตั้งใจที่จะสำรวจโลกวิสกีที่ฉันไม่เคยสนใจมาก่อน

ฉันค้นหาช่องยูทูปมากมาย เช่น "บทนำสู่วิสกี" "โลกของวิสกี" รวมถึงหนังสือในร้านหนังสือและห้องสมุด

ยิ่งรู้จัก ยิ่งชอบ

• มีวิสกีประเภทต่างๆ มากมายบนโลกนี้
• แต่ละประเภทกระตุ้นรสชาติและกลิ่นที่แตกต่างกัน
• และแต่ละประเภทก็มีประวัติศาสตร์เป็นของตัวเอง
• รูปทรงขวดของผลิตภัณฑ์ก็ดูดีมาก (ฉันชอบการตกแต่งภายใน)

ฉันรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุขที่ยังมีวิสกีอีกมากมายที่ฉันยังไม่รู้จัก

ฉันอยากไปทัวร์โรงกลั่นวิสกีในญี่ปุ่น ไต้หวัน สกอตแลนด์ ไอร์แลนด์ อเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย และอื่นๆ ในอนาคต

และฉันอยากเปิดร้านเหล้าขายผลิตภัณฑ์ที่ฉันชื่นชอบ

ฉันจะเริ่มต้นด้วยบล็อกนี้

ความสุขของวิสกีนั้นสามารถแบ่งปันกับเพื่อนๆ ได้ ฉันหวังว่าพวกเขาจะอยู่เคียงข้างฉันตลอดไป